De fabriek werd gesticht in 1778 door Jan-Frans Cooppal, hij vond in Wetteren aan de rand van de Schelde een uitermate geschikt gebied omdat er op die plaats praktisch geen bewoning was zodat de 'poermolens' geen gevaar konden opleveren voor de omgeving.
In september 1779 voerde Cooppal reeds buskruit uit naar Duinkerken langs de haven van Oostende en later naar Amerika. Het buskruitbedrijf bestond uit vier poedermolens met een geringe activiteit. In 1785 echter komt er een belangrijke uitbreiding, dit door de bestellingen van de Oostenrijkse regering.
Tussen 1787 en 1791 vervijfvoudigen de winstcijfers van 4.845 Gulden tot 22.888 Gulden. Dit was voornamelijk te wijten aan de Brabantse omwenteling en de voorbereiding van de nakende oorlog met Frankrijk.
In 1792 verklaren de Fransen de oorlog aan Oostenrijk. Na twee jaar strijd wordt het pleit beslecht in het voordeel van de Fransen. De Oostenrijkse overheersing maakt plaats voor de Franse. De herhaaldelijke invallen van de Franse legers hebben een deel van de fabriek verwoest. In 1796 wordt ze gesloten, het zal duren tot 1815 voor ze terug opengaat.
In 1806 overlijdt Jan-Frans Cooppal en wordt hij opgevolgd door zijn zoon Pieter-Frans, voorzitter van de kamer van koophandel te Antwerpen. Op 16 november 1815 bekomen Cooppal en zijn vennoot Phillippus-Jozephus Vermoelen de toelating van het Koninkrijk Der Nederlanden om de fabriek herop te starten. Bovendien worden de Nederlanden goede klanten.
In 1838, op 76-jarige leeftijd koopt Pieter-Frans Cooppal het deel dat toebehoorde aan P-J Vermoelen af en laat bij zijn dood in 1842 de fabriek na aan zijn dochter Mimi Cooppal en haar echtgenoot Theodoor Teichman. Na de dood van haar vader laat Mimi Cooppal het bestuur van de fabriek over aan de heer Van Cromphaut, onder diens leiding wordt het bedrijf uitgebreid en kwam het tot een hoge bloei.
Tijdens de Krimoorlog (1853-1856) werden grote bestellingen uitgevoerd naar Engeland, de productie werd opgevoerd en de uitrusting gemoderniseerd. De paarden, die de 'poermolens' aandreven werden vervangen door stoommachines. In 1857 werkten er ongeveer 250 werknemers.
In 1880 was er een geweldige ontploffing, 35 ton buskruit vloog de lucht in. Er vielen 10 slachtoffers en 13 werkplaatsen werden vernield. Er werd besloten een deel van de productie over te brengen naar een nieuwe fabriek in Kaulille (Limburg).
De bedrijfsnaam 'Cooppal' werd tot 1967 behouden, toen fusioneerde men met PRB (Poudreries Réunis Belges). Nog later werd, na nog meerdere overnames, de productie van buskruit overgebracht naar buitenlandse vestigingen. Op de plaats waar vroeger de 'poerfabriek' stond staat nu het Japanse bedrijf Ajinomoto dat grondstoffen voor medicijnen vervaardigt. Het kasteel staat er echter nog steeds in al zijn glorie.